Met de regelmaat van de klok krijgen we vragen van particulieren die benaderd worden door vastgoed makelaars of afgevaardigden van promotoren om dieper in te gaan op nieuwe projecten waarvoor de klanten in het verleden interesse betoonden of informatie over hebben gevraagd.
Huisbezoeken met klanten, contacten met derden op welke manier ook, zijn verboden.
Belgen blijven toch een eigenaardig volk, blijkbaar. De overheid raadt ten zeerste af en verbiedt zelfs om in contact te komen met andere mensen. Respecteer de social distancing, maar de Belg vindt, zoals zo dikwijls, dat die regels er zijn voor anderen maar niet voor hem. Ongelooflijk !
De huidige situatie raakt ons allen tot in het diepste van ons wezen, en ja de economie moet blijven draaien en daar dienen we in de mate van het mogelijke ons steentje toe bij te dragen maar blijf binnen het wettelijk kader waartoe deze uitzonderlijke situatie ons noopt.
Een aantal mensen, zowel professionelen als particulieren, werden reeds beboet in het kader van huisbezoeken. Waar zit toch de rede van die mensen? Wat brengt een huisbezoek aan een mogelijke klant je bij? Je kan besmet raken of je klant besmetten. Zelfs al stap je buiten met een deal of een ondertekend contract, maar je klant of jijzelf wordt ziek. De consequenties? Lange tijd buiten strijd, in het slechtste geval een nefaste afloop, een overlijden. Is het dat allemaal waard?
Veronderstel dat deze crisisperiode drie tot zes maanden duurt, een tijdsperiode die slechts een fractie van een gemiddeld mensenleven uitmaakt, wie wil daarvoor zijn eigen hachje in de schaal leggen?
Wat deze crisis ons hopelijk zal leren is : niet het hic et nunc, het hier en nu, niet de glitter en de schijn, maar het wezenlijke, de diepe realiteit en de visie op lange termijn zijn het belangrijkste goed in een gezond leven.
Als we dat in acht nemen, zullen we in een compleet ander tijdperk ontwaken na Corona.